بی بی ماشاالله 2023 اکریلیک، جوهر و برگ مس روی تخته کاغذ فشرده 30.5 x 30.5cm
عکاس: ایزابل ترنر
این نقاشی مربوط به مادربزرگم بی بی ماشاالله است که با ابیات پیچیده و تکراری خط و شعر فارسی زنده شده است. موضوعات صورت و روسری کاملاً از شعری از فروغ فرخزاد با عنوان «اسیر/ اسیر» ساخته شده است. بیتی از اشعار؛
ای آسمان اگر روزی بخواهم
برای پرواز از این زندان خاموش،
به چشمان کودک گریان چه بگویم:
مرا فراموش کن، زیرا من پرنده اسیر هستم؟
این قطعه شعر کاملاً منعکس کننده تجربیات و احساسات زنان و سایر اقلیت های داخل ایران است. انقلاب کنونی آزادی زندگی زنان که از قتل جینا مهسا امینی برخاسته است، همچنان در همه شهرهای ایران و جهان ادامه دارد. قیام بر هر ایرانی چه در ایران و چه در خارج از کشور تأثیر گذاشته و تأثیر گذاشته است، اما به ویژه برای کسانی که زندگی می کنند و خشونت های روزمره سپاه را تجربه می کنند، دشوار است. یک خشم و آسیب جمعی وجود دارد که هر ایرانی احساس می کند، ما 44 سال را صرف مبارزه برای خودمختاری، آزادی، برابری، برابری و دموکراسی کرده ایم.
این نقاشی منعکس کننده انباشته ای از تجربیات مشترک، رویاها، امیدها، شکست ها و عمری است که توسط یکی از خشن ترین و شجاع ترین زنانی که می شناسم، مومون بزرگ (مادربزرگ) من زندگی کرده است. متولد 1917 در مشهد، ایران، تاریخ دقیق تولد او مشخص نیست، مادر بی بی کرد بود و در زمانی که من تنها 2 سال داشت از دنیا رفت. و به نحوی موفق شد در تمام این مراحل 13 فرزند به دنیا آورد و بزرگ کند.
اگر او را قوی بخوانیم عدالتش را انجام نمی دهد، او خشن بود و بازمانده بود، وقتی در دهه 70 زندگی اش بود، تصمیم گرفت به استرالیا مهاجرت کند زیرا اکثر فرزندانش پس از انقلاب 1979 و جنگ ایران و عراق در اینجا نقل مکان کردند. 1988. او برای بیش از 50 فرزند مادربزرگ و حتی بیشتر از آن مادربزرگ بزرگ بود، قدرت و بقای او به من آموخت که برای حقوقم بجنگم، استقامت کنم، مقاوم باشم و حتی در ناامیدترین زمان ها هرگز ایمان خود را از دست ندهم. او تا سال 2014 در سن 97 سالگی به صورت مستقل زندگی کرد، پیکرش بعداً به ایران منتقل شد و در حرم امام رضا به خاک سپرده شد و در آنجا با قدرت و آرامش آرام گرفت.
من تصدیق می کنم که من یک شهرک نشین هستم که در زمین های واگذار نشده مردم وادجوک نونگر زندگی و کار می کنم. من به بزرگان گذشته، حال و ظهور آنها احترام می گذارم. سرزمین بومیان همیشه بوده و خواهد بود.